آیزاک نیوتن و سندروم "آسپرگر"

تجسم دنیای علم، بدون نام «آیزاک نیوتن» تقریبا غیرممکن است. او نخستین دانشمندی بود که سعی داشت ‏توضیحی درمورد رابطه وزن هر جسم و نیروی جاذبه زمین ارایه بدهد. سمبلی که نیوتن معمولا با آن شناخته می‌شود، ‏‏ «سیب» است.

همان سیب بزرگ و معروفی که از بالای درخت، روی سرش افتاده بود. البته این روایت چندان معتبر نیست، ‏اما احتمالا او با دیدن سیبی که درحال سقوط بوده، به نخستین شواهد برای اثبات نیروی جاذبه پی برده است‎.

‏١- آیزاک نیوتن در بیست‌وپنجم دسامبر ١٦٤٢ و در انگلستان به دنیا آمد و طبق گفته‌های مادرش، در زمان تولد، بسیار کوچک بود‎. ‏آیزاک جوان، دقیقا هم‌نام پدرش بود. پدر او سه ماه قبل از تولد فرزندش درگذشته بود‎. ‎‏ مادر نیوتن نیز آیزاک سه ساله را نزد ‏مادربزرگش رها کرد تا بتواند با همسر جدیدش زندگی کند‎. ‎

‏٢- مادر آیزاک دوست داشت فرزندش کشاورز شود‎. ‎‏، اما نیوتن این حرفه را اصلا دوست نداشت و در اداره کردن سبک ‏زندگی روستایی هم کاملا ناموفق بود. مادرش هم وقتی دید حرفه کشاورزی برای پسرش مناسب نیست، به او اجازه داد تا به ‏دانشگاه برود و تحصیل کند‎. ‎

‏٣- نیوتن ذات خجالتی، آرام و کم‌رویی داشت و به همین علت، در مدرسه مورد آزار و اذیت قرار می‌گرفت‎. ‎‏، اما با تمام این ‏اتفاقات، او تمام تمرکزش را روی کار‌های مدرسه‌اش گذاشته بود و سعی می‌کرد برتری علمی‌اش را به دیگران ثابت کند‎. ‎‏ ‏

آیزاک از دوازده تا هفده سالگی، در مدرسه پادشاهی گرَنتام تحصیل کرد‎. ‎‏ در این مدرسه هنوز هم امضای آیزاک نیوتن زیر یکی ‏از پنجره‌ها، پیداست. نیوتن در مدت تحصیلش با «ویلیام کلارک» هم‌اتاقی بود که او را به شیمی علاقه‌مند کرد‎.

‏٤- دایی آیزاک به او کمک کرد تا وارد کالج ترینیتی دانشگاه کمبریج شود. نیوتن در ژوئن ١٦٦١ در کمبریج مشغول به ‏تحصیل شد. اما از آنجا که ثروت قابل توجهی نداشت، چندین جا به‌طور پاره‌وقت کار می‌کرد تا هزینه‌های تحصیلش را ‏بپردازد. او در آن روزها، غالبا پیش‌خدمت بود‎

. ‎‏ در‌سال ١٦٦٤، نیوتن بورس تحصیلی چهار ساله را در کمبریج به‌دست ‏آورد‎. این فرصت به او داده شد تا مشاغل پاره‌وقتش را کنار بگذارد و با کیفیت بیشتر به درس و پژوهش بپردازد و ایده‌های ‏جدیدی خلق کند‎. ‎

‏٥- بیماری طاعون در‌سال ١٦٦٥، تحصیلات نیوتن را به وقفه انداخت‎. درواقع آیزاک نخستین مدرک دانشگاهی‌اش را در ‏سال ۱۶۶۵ دریافت کرد، اما وقتی می‌خواست برای دوره کارشناسی ارشد ادامه بدهد، دانشگاه کمبریج بر اثر همه‌گیری ‏طاعون در لندن، به مدت دو سال بسته شد و نیوتن به روستایش بازگشت. این دوره برای او در روستا بسیار پربار بود. او ‏در همین دوران آن سیبِ معروف درحال سقوط را مشاهده کرد‎.

‎
‏٦- نیوتن در بیست‌وهفت سالگی استاد ریاضیات دانشگاه شد‎. ‎‏ برای این دانشمند بی‌رقیب، مدت زمان گرفتن مدرک کارشناسی ارشد ‏تا رسیدن به جایگاه استادی در دانشگاه، تنها یک‌سال طول کشید.

آیزاک بارو، یکی از بهترین دوستان و از اصلی‌ترین ‏استادان نیوتن بود که نبوغ او را در دانشگاه کمبریج کشف کرد. بارو، بعد از مدتی تحت‌تأثیر اکتشافات ریاضیاتی نیوتن ‏قرار گرفت و جایگاه خودش در دانشگاه را به او اعطا کرد. ‏

‏٧- «چرا سیب‌ها به سمت زمین پرتاب می‌شوند؟ اما چرا ماه، خورشید و دیگر ستاره‌ها به روی زمین نمی‌افتند؟» این‌ها ‏تماما سوالاتی بود که در ذهن نیوتن طوفان به پا کرد. تمام کنجکاوى‌های او باعث شد تا راهش را در جهت اثبات «تئوری ‏گرانش» هموار کند. ‏

‏٨-‏‎ ‎آیزاک نیوتن یک عضو پارلمان انگلیس بود‎! ‎‏، اما او دراین جایگاه، هیچ دستاوردی نداشت. بعضی از مورخان به شوخی ‏نوشته‌اند: در کل زمانی که نیوتن در پارلمان بود، تنها یک‌بار از دمای اتاق شکایت و درخواست کرده بود تا پنجره‌ها ‏را ببندند‎! ‎

‏٩- نیوتن هیچ‌وقت ازدواج نکرد‎. ‎‏ او یکی از اعضای بلندمرتبه دانشگاه کمبریج بود و سمبل کسی که همیشه در جست‌وجوی علم ‏است. شاید نیوتن به گمان خودش نمی‌خواست زندگی شخصی‌اش را با کسی اشتراک بگذارد یا هیچ‌چیز حواسش را پرت ‏کند. ‏

‏١٠-‏‎ ‎دانشمندان زیادی با مطالعات و پژوهش‌های بسیار در میان دست‌نوشته‌ها و خاطرات او به این نتیجه رسیدند که علایم ‏‏ «سندروم آسپرگر» در نیوتن وجود دارد، چرا که او زندگی اجتماعی بسیار ضعیفی داشته است. نیوتن به سختی صحبت ‏می‌کرد و به سرعت عصبانی می‌شد و حتی بعضی اوقات، فراموش می‌کرد غذا بخورد! او خیلی سرش به کارش گرم بود‎. ‎

‏١١- نیوتن ٣٠‌سال از زندگی‌اش را در کمبریج گذراند، اما علاقه چندانی به دانشجویان و تدریس نشان نمی‌داد. بعضی از ‏مورخان معتقدند: دانشجویان به سختی محتوای سخنرانی‌های او را متوجه می‌شدند. تمرکز اصلی این دانشمند، حول محور ‏تحقیقات شخصی‌اش بود‎. ‎

‏١٢- زمانی که نیوتن به هشتاد سالگی رسید، برخی از مشکلات جسمانی مثل ناتوانی در هضم او را مجبور به داشتن یک ‏رژیم غذایی دقیق و اساسی کرد. اما این بیماری چندان طولی نکشید و خیلی زود او را از پا درآورد. آیزاک نیوتن سی‌ویکم مارس ‏‏١٧٢٧، درگذشت‎. ‎