ترانه بنییعقوب| پیک پنجم کرونا با تشخیص درگیری ریه همراه پدر و مادرش در بیمارستان بستری شد. از آنهایی بودند که با گذشت ۱۰ روز از بیماریشان هنوز اصرار داشتند، سرما خوردهاند. هرقدر هم خطاب به آنها میگفتی الان سرماخوردگی نداریم و هرچه هست کروناست، زیر بار نمیرفتند. آخرسر یکی از بستگان با زور و اجبار سوار ماشینشان کرد و به اولین بیمارستان رساند. اولین اظهارنظر پزشکان این بود چرا آنقدر دیر مراجعه کردید. حالا چه باورتان بشود و چه نشود بازهم در پیک ششم کرونا با سرفه، سردرد و بدن درد شدید همگی اصرار دارند سرما خوردهاند و نه حاضرند خودشان را قرنطینه کنند و نه میپذیرند به پزشک مراجعه کنند. حتماً شما هم این روزها این جمله را زیاد شنیدهاید من که کرونا ندارم سرما خوردهام. نمیدانم شما جزو کدام دسته هستید، مثل خانوادهای هستید که شرحشان را برایتان نوشتم یعنی اهل انکار هستید یا پذیرفتن مشکل یا بیماری؟ برخی فکر میکنند اگر موضوعی را انکار کنند، آرامش بیشتری دارند، اما گاهی پذیرفتن یک مشکل و بیماری کمک بیشتری میکند و نه تنها به خودمان کمک میکند که خیر عمومی هم دارد. مثل همین کووید ۱۹ که دو سال است از زندگیمان چیز دیگری ساخته. انکارش نه تنها به قیمت سلامت خودمان تمام میشود که به تعداد دیگری هم صدمه میزند. زهرا از آنهایی است که میگوید اوایل شیوع ویروس کرونا از گفتن صادقانه بیماریاش در ساختمان محل زندگیاش لطمه خورده. «وقتی صادقانه گفتم من و همسر و دو فرزندم کرونا گرفتهایم خیلی رفتار همه عوض شد. مثلاً مدتها نمیتوانستیم از آسانسور استفاده کنیم. یا بچهها با فرزندان من مدتها بعد از بهبود هم بازی نمیکردند. بعد متوجه شدم بقیه اهالی هم کرونا گرفتهاند، اما کسی به روی خودش ن, ...ادامه مطلب